Dragoljub Stajković

Dragoljub Stajković – Biografija i umetnički opus

Dragoljub Stajković Stajk (1950–2021) bio je istaknuti srpski slikar i grafičar, prepoznat kao jedan od najautentičnijih umetnika. Rođen je u Kobišnici kod Negotina, gde je i proveo veći deo svog stvaralačkog života.

Obrazovanje i umetnički razvoj:

Srednju umetničku školu, odsek grafika, završio je u Nišu 1972. godine. Usavršavao se na prestižnoj Akademiji lepih umetnosti (École nationale supérieure des Beaux-Arts) u Parizu, na odseku za slikarstvo i grafiku, u klasi profesora Žorža Daja, gde je diplomirao 1979. godine. Dalje se usavršavao u Holandiji i Italiji, što je značajno uticalo na njegov umetnički izraz.

Umetnički stil i tematski opseg:

Stajkovićev rad karakterišu specifični likovni izraz, bogat kolorit i narativna poetika. Njegova dela često podstiču meditativni pristup i posmatrača uvode u metafizički i snoviti svet.

Fantastični realizam i nadrealizam – u njegovim slikama prepliću se uticaji evropskog fantastičnog realizma i nadrealizma, sa jasnim naglaskom na boji i preplitanju figura, što podseća na stvaralaštvo umetnika poput Salvadora Dalija, Hansa Belmera i austrijskih predstavnika ovog pravca.

Uticaji antike i renesanse – često se pojavljuju motivi iz antičke umetnosti, renesansne arhitekture i skulpture, mitska bića, konji i figure koje evociraju dela Leonarda da Vinčija i Mikelanđela.

Eklekticizam – Stajković je bio poznat po tome što je spajao različite umetničke stilove i tehnike, stvarajući originalna dela koja prevazilaze stroge žanrovske granice.

Serijalni pristup – Svoja dela nije pojedinačno nazivao, već ih je grupisao u serije kao što su: “Samo anđeli imaju krila”, “Čistilište”, “Neko drugo vreme”, “Sveti Greh (serija sa Adamom i Evom)”, “Tinitus (zvuk u glavi)” i “Kapije vremena”.Izložbe i priznanja.

Stajković je izlagao na brojnim samostalnim i grupnim izložbama širom Evrope i sveta, uključujući i prestižni Pariski salon 1978. godine.

Njegova dela nalaze se u javnim i privatnim kolekcijama u Nemačkoj, Švajcarskoj, Holandiji, Italiji, Švedskoj i Francuskoj.

Jubilarna izložba povodom trideset godina rada održana je 2001. godine pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture Srbije.

Dobio je odlične kritike u Nemačkoj, posebno u Konstanci, gde je izlagao 2002. i 2004. godine.

Tehnika i motivi: Najčešće je radio ulje na platnu, a njegovo iskustvo u grafici vidljivo je u vibrantnom koloritu i teksturi.

Motivi njegovih dela često uključuju vinovu lozu, elemente lokalne arhitekture, mitska bića, antičke i renesansne figure, kao i elemente flore i faune. U njegovim slikama prepliću se figurativni i apstraktni elementi, što daje poseban psihološko-narativni ton njegovom opusu.

Nasleđe:

Dragoljub Stajković je ostao upamćen kao umetnik koji je svojim specifičnim stilom, bogatstvom kolorita i dubokom narativnošću ostavio značajan trag u savremenoj srpskoj umetnosti. Njegova dela i danas inspirišu i podstiču na razmišljanje o granicama umetnosti, tradicije i savremenosti.